Gazze de ölüm sokak aralarında elini kolunu sallayarak geziyor. Son zamanlarda müslüman ülkelerde gördüğümüz sıradan bir manzara. Bu sıradanlığa bizi alıştıranlar, müslümanı müslümanlara karşı duyarsızlaştıran, bir yahudinin ölümünü manşet yaparken müslümanların toplu katliamını sıradan gösterenler bizleri pasifleştirdi. Fransa da 12 kişi için dünyayı ayağa kaldıranlar bugün Filistinde ölen yüzlerce kişiye duyarsız.
Müslümanlar masa başında hamaset paylaşımları yaparken, sosyal paylaşım sitelerinde kopyala yapıştır resimleri paylaşırken ölüm bir babanın kucağındaki kızını zorla alıyor.
Müslümanlar ABD ile aramız bozulmasın diye ses çıkarmazken, koltuğum sallanmasın diye yüzlerce bebeğin dar ağacında sallanmasına göz yumarken bir taraftan da ” Ya Rab bu zulum ne zaman bitecek?” diye haşa Rabbine sitem ediyor.
Suudi Arabistan İsraille savaşmak caiz değil diye fetva verirken, Kuran-ı Kerimin lanetlenmiş millet uyarısına rağmen, Allah’a inat Allah için fetva verirken BİR FİLİSTİNLİ ÇOCUK BU LANETLENMİŞ MİLLETE TAŞ ATARKEN FÜZEYLE PARÇALARA AYRILIYOR.
Peki biz ne yapıyoruz?
Sadece izliyoruz, sayısı Türkiye’nin büyük bir ilini geçmeyecek nufusa sahip teröristler tarafından öldürülen bebekleri,tecavüz edilen kadınları, yerlerde sürüklenen yaşlıları izliyoruz.
İslam gönlü yaralı müslümanlara bakıyor, iman edip imansızlık yapanlara, kardeşim dediklerine duyarsız kalmasına, Allah adına Alaha karşı gelenlere, söz verdikleri Rablerine nasıl sırtlarını döndüklerine.
Lanetlenmişler kendine yakışanı en iyi şekilde yaparken İslamın nuruna erişenlerin nasıl o nuru kirlettiğine bakıyor.
Hala cennete gitmeyi düşünüyorsak ilk önce şu sorunun cevabını vermeliyiz.
Beşikteki çocuk ölürken, kardeşlerimize tecavüz edilirken, Allah diyene zulum edilirken ben Allah için ne yaptım?
