Bazı sesler anlamdan daha güçlüdür, sesler anlamın önüne geçmiştir. Yapılan tüm açıklamalar, sözlükteki anlamlar sesin verdiği etkiyi karşılamaz, gönüldeki isyanı bastıramaz.
Nedenini bilmezsin, üzerinde bıraktığı hissi açıklayamazsın. Bilsen de çoğu zaman fayda etmez çünkü sende oluşan duygunun ağırlığını kelimelerin hafif karakterine emanet etmek istemezsin. Kelimeler şekil verilmeye meyillidir, duyguları yoktur, söyleyene değer vermez, söylenileni önemsemez. Karşı tarafta nasıl bir yıkım yaptığına bakmaz.
Ona verilen sıralama içinde ve söylendiğindeki ses tonlamasına göre anlam kazanır. Kendi başına bir önemi yoktur ve hiç bir zaman kendisini kullanan kişinin değerinin üzerine çıkamaz. En güzel cümleler inci gibi dizilse de bunu söyleyenden daha değerli ve anlamlı olamaz.
Ama ses öyle değildir, kendisini söyleyenden bağımsızdır aynı gözler gibi… Kelimeler yalana meyilli olsa da sesler ve göz kalbin aynasıdır ve söyleyenden daha dürüst, yaradanına daha yakındır.
