Anadolu’nun sesi soluğu, bağrı yanık iki insanının Leyla konusundaki atışması nasıldır? Baba Muharrem Ertaş, Leyla’ya neden karşıdır?
Yaşar Kemal’in “Bozkırın tezenesi” yakıştırmasını yaptığı Neşet Ertaş, Leyla’ya sevdalıdır ve evlenir… Ancak babası Muharrem Ertaş baştan beri Leyla’ya pek sıcak bakmaz… Baba ve oğul arasında “Leyla” atışması yaşanır… İşte o sanatsal diyaloglar…
Gönül ferman dinlemez Neşet Ertaş babasının iznini almadan Leyla ile evlenir. Anadolunun USTA-ÇIRAK kültürüyle yetişen, babaya saygının her şeyden önemli olduğu bir zamanda evlenir Neşet Ertaş. Hem babasına hem de Ustasına karşı gelmiştir. Artık baba-oğul, usta-çırak karşı karşıyadır. Kelimeler çok ağır, gönüller yaralıdır.
Almanya’nın soğuk bir gününde Neşet Ertaş’ın eline bir mektup gelir, hemşerisi yollamıştır. Babasının kendisi için yazdığı türkü vardır. Neşet Ertaş her kelimesi kurşun gibi olan türküyü okumaya başlar. her kelime de yüreği dağlanır. satlerce sokaklarda ağlayarak gezer. İşte baba -oğulun atımaları
“Temiz ruhlu, saf kalplisin şöhretsin
Hakkın vardır evlenmeye evladım
Mevlam sana yapanları kahretsin
Aslı bozuk alma dedim evladım
Dokunsalar nazif tene kir gelir
Bizden önce ceddimize ar gelir
Köle olmak şanımıza zor gelir
Aslı bozuk alma dedim evladım”
Oğul Neşet Ertaş ise babasından öğrendiği sanatıyla yanıt verir… İşte “ULU ANA”lı o yanıt:
“Ulu arıyorsan analar ulu
Sevmişiz biz onu olmuşuz kulu
Analar insandır biz insanoğlu
Aslı bozuk deme gel şu insana
Aşkı kimden aldın sevgiyi kimden
Aslı bozuk deme gel şu insana
Soracak olursan eğer ki benden
Aslı bozuk deme gel şu insana
Yazımızı felek yazdı Mevlâdan değil
Senin dediklerin evladan değil
Her hata suç bende Leylâ’dan değil
Aslı bozuk deme gel şu insana”
Baba Muharrem Ertaş, oğlu Neşet Ertaş’ın göndermesine şöyle noktayı koyar:
“Küsmedim Neşedim kahrettim sana
Baban değil miydim sormadın bana
Olan olmuş yavrum ne deyim sana
Sen aklını yitirmişin evladım”
Neşet Ertaş, sevdalısı olduğu Leyla ile evlenir ve ayrılır… Ve Leyla’sı için şunu söyler:
“Bilemedim kıymetini kadrini
Hata benim günah benim suç benim
Eliminen içtim derdin zehrini
Hata benim günah benim suç benim
Bir günden bir güne sormadım seni
Körümüş gözlerim görmedim seni
Boşa mecnun eylemişim ben beni
Hata benim günah benim suç benim”
Neşet Ertaş son olarak Leyla için yüreğini yakan özeleştiri yapan şu mısraları dile getirir:
“Cahildim dünyanın rengine kandım
Hayale aldandım boşuna yandım
Seni ilelebet benimsin sandım
Ölürüm sevdiğim zehirim sensin
Evvelim sen oldun ahirim sensin
Sözüm yok şu benden kırıldığına
Gidip başka dala sarıldığıma
Gönlüm inanmıyor ayrıldığına
Gözyaşım sen oldun kahirim sensin
Evvelim sen oldun ahirim sensin
Garibim can yıkıp gönül kırmadım
Senden ayrı ben bir mekan kurmadım
Daha bir gönüle ikrar vermedim
Batınım sen oldun zahirim sensin
Evvelim sen oldun ahirim sensin.”
