Seçimler yaklaşırken öğretmenlerin siyasetçilerden beklentileri arttı.
İstekler farklılık gösterse de ortak bir beklenti var: Öğretmenin saygınlığı.
Öğretmenler zaman içerisinde sistemsel olarak zedelenen itibarlarını, mesleki kabullerini tekrar sağlamlaştırılmasını isterken; öğretmenin söyleşi malzemesi haline getiren performans meselesini istemiyor. Maddi beklentilerin önüne geçen, ekmeğimden çok mesleğimizin şerefi önemli diyen öğretmenler performans adı altında öğretmenin not almasını, dalga malzemesi haline getirilmesini etik bulmuyor.
Eğitimin niteliği öğretmenin saygınlığı zedelenerek iyileştirilemeyeceğini tam aksine itibarının arttıkça iyiye olan yönelimin daha etkili olacağını ifade ediyorlar.
Aslında öğretmenin istediği tek şey: Öğretmen olmak.
Öğretmen denetimsiz olmak istemiyor ama yapılacak denetimin nesnel ölçütlerle belirlenmesini istiyor; kendisinin not verdiğinin kendisine not vermesini istemiyor.
